A miña mellor amiga, iso e o que vou falar. Quero falar dela porque me fai feliz e a quero moitísimo. Bueno, vou empezar dende o principio. A coñecín en 2º. Era nova no cole e eu non lle fixen moito caso, máis eu tiña outras amigas. Antes de que as miñas amigas coñeceran a Paula, apeteceume coñecela e o fixen. Presenteime e ela tamén e fomos amigas. Pasaron os meses e a coñecimos mais. Ela era e é moi tímida, pero pouco a pouco era mais comprensible co nosco. Pasou un ano e pensaba que era a miña mellor amiga. Falamos e... Coincidimos as dúas! Díxome que era a miña mellor amiga e eu púxenme feliz. Dende ese momento fumos mellores amigas. Agora pásono xenial con ela. Cando estou triste ela preocúpase por min e me anima. E eu agradézollo moito por facerme tan feliz. Intentamos quedar pero esta pandemia nos está afectando tanto que, sento que me derreto da tristeza. E isto foi todo, por último quería decirlle gracias a Paula. (=
